UWV moet opnieuw beslissen over aanvraag WW-uitkering vrouw die ziek was door zwangerschapsklachten

donderdag, 28 augustus 2025 (15:45) - Arnhemmerdagblad.nl

In dit artikel:

Een vrouw uit Zevenaar kreeg na afloop van een tijdelijk dienstverband van zes maanden geen WW‑uitkering omdat zij niet voldeed aan de wekeneis. Tijdens haar arbeidsovereenkomst was zij ziek door zwangerschaps- en bevallingsklachten; herstel volgde pas nadat het contract was geëindigd. Het UWV weigerde vervolgens haar aanvraag omdat in de voorafgaande 36 kalenderweken niet in ten minste 26 weken minstens één uur per week was gewerkt. Bij vaststelling van die 36 weken worden perioden van ziekte normaal gesproken uitgesloten en de referteperiode verlengd.

De rechtbank oordeelt nu dat het relevante wetsartikel (artikel 17a WW) in deze zaak buiten toepassing moet blijven omdat toepassing ervan kan leiden tot verboden (directe of indirecte) discriminatie van vrouwen op grond van zwangerschap. De wet maakt geen onderscheid naar de oorzaak van arbeidsongeschiktheid en verlengt de referteperiode zonder rekening te houden met ziekte veroorzaakt door zwangerschap of bevalling. Voor de vrouw uit Zevenaar levert dat een onevenredig nadeel op: ondanks de voorverlenging voldoet zij door juist deze zwangerschap gerelateerde ziekte niet aan de wekeneis.

De rechter verwijst naar artikel 4 van de EG‑Richtlijn gelijke behandeling van mannen en vrouwen en stelt dat, om strijd met die richtlijn te herstellen, de weken waarin de werknemer door zwangerschap of bevalling arbeidsongeschikt was gelijkgesteld moeten worden aan gewerkte weken. Alleen dan verdwijnen de nadelige gevolgen die specifiek vrouwen treffen bij deze wetsbepaling.

De rechtbank heeft de zaak niet definitief beslist omdat nog onduidelijk is of de vrouw aan de overige toekenningsvoorwaarden voor WW voldoet. Daarom is het UWV opgedragen de aanvraag opnieuw te beoordelen, nu met inachtneming van het standpunt dat zwangerschapgerelateerde ziekteweken als gewerkte weken moeten worden aangemerkt.

Dit vonnis kan precedenten scheppen voor vergelijkbare gevallen en verplicht het UWV mogelijk tot aanpassing van zijn beslissingen in soortgelijke situaties waarin zwangerschap een rol speelt bij het niet voldoen aan de wekeneis.